۱. داشتم غر میزدم که شش ماه سال منتظر میمونیم، زیر ظل آفتاب چشم میدوزیم به آسمون و سر سنگینی خورشید رو تحمل میکنیم که برسیم به پاییز و زمستون. بلکه برگردیم به زندگی، بزنیم بیرون، نفس بکشیم خنک شیم، اونوقت نصیبمون جز آلودگی و آسمون خاکستری و حبس شدن نفس زیر ماسک نیست. میگفتم یعنی تا آخر عمرمون قراره از همین قرار باشه. هوای پاک و تمیز بشه آرزو. هیچ راه‌حلی نداره یعنی؟ اون چیک چیک دو دقیقه‌ای بارونم دیگه زورش نمی‌رسه. منبع
درباره این سایت