ما که یک عمر موقتاً زنده‌ایم، بگذار موقتاً هم بمیریم چند وقت.

مریضم و یک هفته‌ است که خیلی کمتر از حد معمول کار میکنم و خیلی بیشتر از حد معمول میخوابم. همه جای بدنم درد میکنه. ترسناکتر از همه درد پهلومه. از چند ماه پیش که اون درد کشنده تو پهلوم پیچید، بدنم رو به رعشه درآورد و بعد دست و پام رو سِر کرد، دچار فوبیای درد پهلو شدم. با اندک احساس ناراحتی‌ای دست و پام شل میشه، میشینم، تو خودم جمع میشم و منتظر شدیدتر شدنش میمونم. حالا‌ هم مریضم. اما ای کاش خوب نشم. ای کاش این درد فردا بیشتر از امروز باشه و پس فردا هم بیشتر منبع